Sonntag, 12. September 2010

NASTRADINI U FSHEH

Photobucket

Nga Halil Xani

Një zabit në një nahije
Mblidhte gomarë për angarie
Kur dëgjoi Nastradini plak
U fsheh mirë nën parmak.

Erdh i tha fqinji i parë
Pse po fshihesh s`je gomar
O e di pasha shpirtin
Po s`kam besë në zabitin.


PRITJA E PASHËS
Halil Xani

Dikur në fshatin e hoxhës
Erdh një pashë me nam
Fshati zgjodhi Nastradinin
Që t`i dilte atij në selam.

Pasha pasi e shikoi hoxhën
Pa fije turpi i tha ndër sy
A nuk kishte njeri fshati
Po hakaret të zgjodhën ty.

Nëse ma keshë bukurinë
Ti e keshë perëndinë
Sa për dije këqyre plakun
Në çdo pyetje ta jap hakun.

AMANETI I HOXHËS

U sëmur keq Nastradini
I sollën një mjek me emër
Ai hoxhën gati e çmendi
Në vend që t`i jepte zemër.

-Hoxhë po shkon n`ahiret
A po len ndonjë amanet?
-Amanet grua e ju fëmijë
Kësi doktori mos leni n`shtëpi!


VAJZË APO DJALË

Nastradinin thirri mbreti
Se e kish gruan me barrë
Mendo mirë t`ia qëllosh
E ka vajzë, apo e ka djalë.

Mendo mirë e mos qit hoka
Po s`e gjete të shkoi koka.

Para e prapa ecte gruaja
Hoxha e shikoi me kujdes
Kah po shkon m`duket vajzë
Kah po vjen, djalë, serbes.

Pas do kohe, thonë mbreti
I çoi selam hoxhës plak
Ty të lumtë se ia qëllove
Djalë e vajzë lindën binjakë.


KUSH SHET BOSTAN

Nastradini ngarkoi gomarin
Me bostan nga kopshti i vet
Pasi i bëri ca orë rrugë
Arriti në treg në qytet.

Hajde bostan, hajde bostan
Me zë të lartë hoxha vikati
Kurse pas tij si për inat
Ia, ia, ia, bëri veshgjati.

Hej, ç`është me ty kjo punë
Shet bostan ti apo shes unë?


ÇKA LIND-VDES

Hoxha te fqinja mori kazan
Për do punë të shtëpisë
Pas dy ditësh kur ia ktheu
Me të i dha dhe një kusizë.

Ç`është kjo hoxhë i uruar
Unë t`dhashë vetëm kazanin
Ishte me barrë është shtuar
Merre, merre ia pafsh hajrin.

Hoxha prapë mori kazanin
Por fqinjes s`ia ktheu fare
Mekot zonja ia kërkoi
Jo tha vdiq, e çova në varre.

Filloi grindja dhe shamata
Tërë natën deri n`mëngjes
I tha hoxha është n`qitap
Gjithçka lind edhe vdes.


BAKLLAVAJA

I çojnë Nastradinit bakllava
n`tepsi

Aty qëllon mysafir edhe nipi i
tij

Dhe sa më mirë për t`u
siguruar

I thotë nipit kjo është e
helmuar.



Del hoxha jashtë nipin s`e
merr

Ai në dhomë e bëri një
sherr

Tha do të mbytem prej mërzisë

E t`i bëri djali hyxhym
tepsisë.



Kur u kthye hoxha i ngratë

Tepsinë e gjeti gati të thatë

More nipçe se ç`ma punove

Ti u kënaqe, mua më helmove.




MJALTIN NË BESË


I tha fqiu po
shkoj

Te miqtë e mi një natë

E solla të ma ruash

Këtë qyp me mjaltë.



Në mjaltë si arusha

Hoxha kish merak

E afroi pranë qypin

E lëpiu pak nga pak.


Kur ia preku fundin

N`bark ia nisi lufta

Këndonte shahadet

Nga vdekja e kapi tuta.


Kur u kthye fqiu

E mori qypin e thatë

E kuptoi pse hoxha
Këndonte salavatë.


GOMARI 10 GROSH

Thonë një ditë pazari
Hoxhës i humb gomari
Bëri be ai me abdes
Po e gjeta 10 grosh e shes.

Pas dy ditësh dy batakçi
Ia çojnë gomarin n`shtëpi
Kemi dëgjuar o plak i mirë
Se gomarin po e shet lirë.

Ç`bëri plaku Nastradin
Maçorrin ia hodhi n`shpinë
Kush i jep- tha 100 lira n`dorë
Ia jap gomarin me maçorr.


NASTRADINI NË HAMAM

Nastradini shkoi në hamam
S`e bënë hesap as për njeri
U vesh ngadalë asgjë nuk foli
E pagoi larjen 10 fish me flori.

Kur shkoi hoxha herën e dytë
Shërbëtorët i fërkuan sytë
E pritëm keq herën e kaluar
Po shumë hakun na e ka paguar.

I dhanë rizë të re e sapun
Njëri tha e laj unë, tjetri unë
Kreu punë Nastradini e doli
Ua pagoi një grosh e foli:

Dje ua mbusha grushtin plot
Ua pagova shërbimin për sot.

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen