Alketa Maksuti Beqari: MË PRIT

Alketa Maksuti Beqari

MË PRIT

Më prit
Si nata, diten pret të mbaroj
Si hëna, dritën e diellit
Si lulja, flladin që të çeli
Si dega, zogun të këndojë
Si bregu, valën ta ledhatojë
Më prit,
Mos shko,
Po vij
Me rrymën e oqeanit
Me shpejtësinë e zërit
Po vij,
Edhe pak,
I ndjen,
Hapat e mi,
Të përshpejtuar
E krahët drejt
teje po zgjat,
për të të përqafuar.
Më prit,
Mos shko,
Mos ik,
Më prit………………..

Fran Tanushi: DY DASHURI

Fran Tanushi

Dy dashuri

Në një tavernë në qytetin e lindjes 

të një buzëmbrëmje të qetë verore 

poeti me të birin kuvendon

Kush të pëlqen më shumë Jozef 

Gjakova a Augsburgu

Gjakova qytet mbi Krenë 

me Dri dhe Erenik përbri

fusha e kodra përreth

Augsburgu i lashtë

me lumenjtë Leh e Vertah

në një fushë të rrafshët

Në të parin lindi nëna e Nënës Tërezë

në të dytin baba i të madhit Moxart

Të dyja janë të bukura babi

dhe për të dyja ndjej dashuri

Në Augsburg lindi Bert Brehti

në Gjakovë i podrimesi - xhaxhi Ali

Në njërin kam lindur dhe unë 

e në tjetrin ke lindur ti

Alketa Maksuti Beqari: BËHU NJË ME DIELLIN

Alketa Maksuti Beqari

BËHU NJË ME DIELLIN

Grise, coptoje dhimbjen që humbja të shkakton, 
çirre, grryeje mos e lejo veten që prej dhimbjes 
të përulesh, por dashuro, dashuro rrezen e diellit 
që mëngjesin puth, dashuro të kaltrën e qiellit nga 
lagështia krijuar, dashuro ajrin e ftohtë që të rreh fytyrën, 
dashuro por dhimbjes kurrë mos lejo t'i dorzohesh,
dëgjo tingujt e muzikës së natyrës dalë nga deti i stuhishëm, 
dëgjo stinët me nota shtaté krijuar që falin magjinë,
aman bëje për veten, thirr, thirr e ngrite zërin e lartë
mbyt gjithçka që shpirtin ta mundon, se meriton dashurinë,
e meriton dashurinë se është e vetmja triumfuese mbi njeriun
më e mrekullueshmja ndjenjë, lere veten në lirinë tënde, mos
u turpëro, poho se ti di të dashurosh bukur, di të falësh
me aq delikatesë ndjenjat e tua, por prandaj ke lindur grua,
jo të ulësh kokën, turpi mos të të mbuloj, je ti pikërisht ti
që lulëzon dhe çel aq bukur, madhështisht dashurinë, 
falju dashurisë, falju pa asnjë paragjykim, bjerë në krahët e saj,
aman trishtimin hidhe tutje, dhimbjen mos e bëj bashkudhëtar,
Oh, jo, jo ty nuk të shkon hija as e trishtimit, as e dëshpërimit,
se nuk linde për të mjeruar shpirtin, linde për ti dhën dritë planetit, 
ngritu, triumfo, munde dhimbjen - trishtimin, bëhu një me diellin
mbaje kokën lartë, merr frymë lirshëm, buzqesh, këndo!

Alketa Maksuti Beqari: NGRIHUNI POET

Alketa Maksuti Beqari

NGRIHUNI POET

Ngrihuni poet në keni trimëri
Mjaft u ankuat në vargje
E qatë, e lagët fytyrat tuaja
Për Atdheun, Mëmën tuaj.

Nuk latë figura artistike
Pa shkruar e Nënës 
dashuri idilike kushtuar.

Ngrihuni poet në keni forcë
Veç vargu i shkruar ka mbetur.
Në jeni shqiptarë si historia
tregon, dilni në ballë.

Nga skutat shtëpi aty ku rrini
Dhe asaj pak drite që u bie
Në dritare i gëzoheni, çfarë
Mund të prisni, sado revoltoheni.

Nëse doni Shqiprinë Natyrale
Sa thoni, sa vargjet tuaja të shkruara
Mijra vite drite kalojnë, ju mbetët
Të çapitur brenda dhome, në pak
Metra katëror, a nuk ju merret fryma.

E zalisët shpirtin me ankime
Sa e keni kapluar me dashuri
A thua Shqipëria- Nënë, mjaftohet
Nga shkrimet që i thurrni ju.

Ngrehuni poet, në keni fuqi
Mblidhuni, bashkohuni, veten
Kapërceni, në mundshi të mundni
Zilinë ndaj njëri - tjetrit, kush ka
Marr çmime më shumë, e fletë
Lëvdate, copa letre, për Nënën
Mendoni, e keni coptuar ende.

Ngrihuni poet, mjaft qaramanosët
Vargjet, keni shekull e shumë,
Toka, Atdheu i të parëve si e quani
Vepëra kërkon, fakte, jetesë, frymë.

Mjaft iu gëzuat, ç'ka keni shkruar,
Një epitaf mund ta keni mbi pllakë
Por Madhështia do bëhet tuaja
Kur gjithë shqiptarë të jenë bashkë.

Alketa Maksuti Beqari: NE JEMI NUMRA

Alketa Maksuti Beqari

NE JEMI NUMRA

Një numër jemi, asgjë më shumë.
Nga numri identifikohemi,
Nga i pari i vendit dhe deri i sapolinduri.
Edhe ti, edhe ti, por edhe ti, si unë,
Numra jemi, asgjë më shumë.
Dikush një numër i thjeshtë, dikush numër i përbërë,
Dikush thjeshtohet, dikush shumëzohet,
Dikush shtohet e dikush zbritet, dikush zero,
Numra jemi, asgjë më shumë.
Prej numrit më lehtë gjehemi, 
Sado të ikni, të arratiseni, të mosshfaqeni,
Nuk shpëtoni, veten gënjeni,
Numra jemi, asgjë më shumë.
Simbiozë numrin tuaj e keni,
Ushqehet me gjakun tuaj, dhe shpirtin ua merr
Edhe nën dhé, apo në qiell të jeni,
Një numër jemi, asgjë më shumë.

Haxhi Muhaxheri: LIRI DHE DASHURI

Haxhi Muhaxheri

Liri dhe dashuri

Liri është – përnjëmend Liri
kur djeg rrobat e turpit
e nga maja e Kullës së Babelit
botën e shikon lakuriq!

Guxim e Liri zemre është
ta vrasësh frikën –
edhe para Zotit 
dhe lirshëm të thuash:
– Perëndeshë… të dua!
    
Dashuri është edhe Liria 
kur mbi gjoksin e të dashurës,
me maje gjuhe –
vizaton hartën e atdheut!

Liri... o sa Liri është 
kur ndonjëherë – 
bash për pikën e qejfit
e me lezet shpirti
i thua edhe gruas – ik!

Dhjetor 2017