PUHIA E VETËLAZDRISË
Nuk po më lë të vdes
fresku i bukurisë së morgut
fjalët e pasosura
që prehen paharrueshëm nga kronikanët
Të gjallë, nuk po më leni
të gjykoj për ata e t'i pyes:
jeni komb ose zomb, ju te mjerë!?
Gati edhe mua më dehu gjumi
nga puhia e vetëlazdrisë
Ju të rriturit
me vrazhdësinë miturake
nuk po më leni të sajoj vargje
për butësinë e fëmijëve madhorë
Nuk po më jejoni
t' ua laj borxhin prindërve
Natën e Shëngjykimit,
as t'ua jap huanë bijve e bijave.
Më thanë se qenkam fjalëkryq
me identitet të ngatërruar
fillin nuk po ma gjejnë as mileniumet
në kornizën e fjalisë së pashkruar
(Vargje të nxjerra nga cikli "Vargje dëshpërimi")
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen