E DIELA ZGJATË ËNDRRËN
E diela zgjatë ëndrrën
vonon agun
atë trokitje në dritare
jashtë shtëpisë
bryma tinzare e natës
dogji atë jeshil buzësh
u vonuam e dashur
një orë u vonuam
duke e pritur atë puthje
në ëndërr
të dielën e shterrim solo
si kafenë e zezë
të një mëngjesi
31 tetor 2010
MA GJEJ
Ma gjej atë varg
atë imazh
ma gej atë Po E zi
që flakë mërzi
veten tënde
ma gjej në mua
veten time në Ty
e m'i kthjell këta Sy
në dritë hëne e dielli
deri te ajo kupë e kaltër
të prekim
e të prehemi
sall me dashuri
1 Nëntor 2010
TEK RRËNJA JOTE
dyshimi
për dallim nga krimbi,
nuk e gërryen atë ZemërMollë,
po atë LoçkëZemre
mos i jep rast
të të futet në brendi
trupit jeshil
qerpikëve të zi
strehë e tij
mos u bë
moj peh’rri
se ajo zemërrëmollë
do gërryhet
do bëhet zi
ajo loçkëzemre
do rrudhet
do t’kurret
e do varet syve të mi
plot mërzi
as dyshimit
as krimbit
strehë
nuk do t’i bëhesh ti
verë e dimër
tek rrënja jote do rri
plagët të t’i mbyllë me dashuri
nëpër sythat me lule
të buloj përsëri
me frut të ri
Gjilan, 6 nëntor 2010
VJEN ME DIELL
e diela vjen sërish
me diell
lutje e vetmi
vjen dhe me të dridhshmen dashuri
fshehur diku
nën gji
vjen
e më gjen mua tek ty
ku rri
të gjen ty
nën këtë strehë zemre,
si zog vjeshte nën çati
të t’mos lag ai shi
e diela vjen
e më gjenë atje ku dua
ku me ëndje rri
tek ai Çepur i lashtë
nën një meditim të ri
i flakëruar me dashuri
14 Nëntor 2010
Nata lahet në shi
ajo rrugë me mërzi
ankthi i pritjes
ato gjurmë kah vjen ti
po zërin ta vjedh era
simfonia e vjeshtës me shi
me murmurima
stinë e vonë për vetëtima
se nuk shihen fytyrat tona
përshëndetja nuk shtypet
as në tastaturë
nuk belbëzon as në dritare
e dashur
rrebeshet e pritjes
vërshojnë bebëzave të mia
natës që s' lahet
nga tërë ky shi
vetëtimë bëhen sytë e mi
(22 Nëntor 2010)
MONOLOG DIELLOR
ajo sillet njëzeekatër orë
rreth meje
ditë e natë
me mijëra vjet
në sistemin tim
e kam më të bukurin planet
ia kam dhënë të gjitha
të gjitha
ato që i fsheh në brendësi
dhe ato që i shihen në jashtësi
dhe të bukurit sy
oh,
po nuk di ç'i mungon tashti
pos meje
nga dhimbja
se mund ta shkrijë të tërën
nuk ju futa nën qepalla
nën të shkriftin gji
për pa e krijuar një planet të ri
ajo më rrëshqiti faqesh
ra në tjetër dashuri
(23 Nëntor2010)
FESTIVE
nga rrënjë e emrit tënd
të njomë e plot shend
piptha të flamurtë
bulojnë
e lëshojnë shtat
luleshqiponjat
me aromë
atdhedashurie
(28 Nëntor 2010)
NË MESNATË
Hyre qetas shpirtit tim
Si një ëndërr
Në mesnatë
nuk ndjeva zë
nuk ndjeva gjëmë
as fytyrën
nuk ta pashë
brenda syve t'u isha
vetëm nuk të lashë
gjumin nuk ta prisha
asnjë fjalë s' ta thashë
veten time krejt ta dhashë
moj
ta dhashë
(1 dhjetor 2010)
NATA RREBELE
nata u bë rrebele
shtyp portrete
pllakateve prej letre
e i ngjet nëpër mure
trungje
rrugëve
shesheve
hyrje daljeve
vërshojnë retë mbi gënjeshtra
vërshojnë gjerë e gjatë
tokës së mpirë shpresash
me premtime boshe
gënjeshtarët nën ombrella
struken katesh të larta
po populli ecën rrugësh
këmbëlagur i qullur
se s’ka si struket xhepash
vetëm pritjeve thahet
prej fjalëve
që pa prekur tokën
barten prej ere
sa shi bie
e pritet me ra
këtë soj gënjeshtarësh
për me la e shpërla
(3 dhjetor 2010)
E FSHEHUR N’THELLËSI
rrëzë Çepurit struken ëndrrat
nën kaçuba
vetullave të mia
thellë diku në gji
hirin e kujtesës shprushë
për zjarr të ri
janë tharë çufurraket
pritjeve nën diell
nën erë
nën shi e stuhi
e dora ime s' është aty
as buzët tua
e mëngjesit puhi
se si ndizen të shkretat
si ëndrrat marrin flake
e më kthejnë aty
ku tash jam dhe unë
je dhe ti
një ëndërr Çepuri
e fshehur n' thellësi
( 10 dhjetor 2010)
BESOJ
E diela e lutjeve
e diela e pritjeve
e diela e pendesës
kjo ditë e shërbesës
troket nesësr
si ditë e shpresës
maje Çepurit
me atë fytyrë diellore
e bukë nore
të pres
e nuk zbres pa ty
për dore
ëndrra ime
për një puthje
që mbeti pa prehje
e nuk pushoi
ende ku desh'
e diela ime
me ty vjen
nuk ka rrugë tjetër
pritja ime
zgjatet deri nesër
11 dhjetor 2010
PËR DRITË TË LLAMPËS
për dritë t' llampës
i futën gishtërinjtë
duart
dhe kapën qetas
atë pjesë të vullnetshme
për ta hedhur
atje ku s' binte
më pas
futën dhe këmbët
qetas e pa drojë
sipas porosisë
spërkatën me egjër
njerëzit e shtëpisë
shpërgjumja ndodhi vonë
diku në mesnatë
kryemjeshtri i hajnisë
pa gojë la një popull
në qendër të Dardanisë
historia
aty ku përsëritet
nuk është mësuese e jetës
fituesi edhe njëherë
shpallet përmes gënjeshtrës
(13 dhjetor 2010)
(VARIANT)
Për dritë të llampës
futën gishtërinjtë
duart
dhe kapën qetas
atë pjesë të vullnetshme
për ta hedhur
atje ku s' binte
më pas
futën dhe këmbët
qetas e pa drojë
sipas porosisë
spërkatën me egjër
njerëzit e shtëpisë
shpërgjumja ndodhi vonë
pasi mjeshtëri i vjedhjes
cipricullak la të zonë
(13 dhjetor 2010)
MUNGOJNË
teshtinë Kosova
nga të kundërtat
zbresin gradat përjashta
temperaturat ngriten përmbrenda
dyert hapen
koridoreve të mbyllura
mungojnë shkallët për të zbritur
zonave të lira
e mali harxhohet
muret nxihen
trarët e shtëpisë
mushkëritë e njerëzisë
tabletat
si përkujdesje çasti
vetëm fshehin dhembjet
të kundërtat rikthejnë teshtimat
lutjet
bëje mirë o zot
(15 dhjetor 2010)
KOKRRAT
Dimri ha kashtën
Leje ma kokrrat
Dilni
Përpushni
Ç’prisni
Mblidhni më
Ato dokrra
Kokrra...
Hajni e borë po reshë
Si brenda
Si jashtë shtëpisë
TROJËS ju shterr zëri
Ju mpi goja
Prej acarit
Veshtë na lanë
Ku me gjetë lesh
Pojatën kush s’ e ruan
E ujqit
Bartën kopenë
Dimër i shtirë
Do vijë
Mbi ne do n’lurë
Do teshtijë
Dhe flokët do të na bien
Prej kresë
Duke kruar
Dimrit ju sos kashta
Kokrra po ha
(16 dhjetor 2010)
UDHA E SOTIT
N' gushtohet njeri
në ditë të sotit
shtirë me ecë drejtë
...me metë n' kamë
përfundi akull
e naltë
nji qiell i vratë
e lehtë
e lehtë i qoftë udha
kush ka me udh'tu
gjatë
deri tek ai lis
me maje t' thatë
(20 dhjetor 2010)
THELLËSISË SATE
(maleve të Karadakut në dimër)
Heshtja e bardhë
si paqe e ftohtë
ma mbulon trupin
të shtrirë nën lisa
mb rrënjë malesh
vetëm flokët
m' i shkund era
degëve krahëlehta
ka pak gjethe
shpresë pranvere
i vetëm ha veten
ditët që ikin
me ushtimë ere
zë a gjëmë s' ka
sall kur thyhem
prej jugu a ngrice
rri e pres
sot e mot
nuk shkulem dot
e kanë kot
vetëm yti lot
më djeg
dhe ai zot
fshehur në mua
prej dhimbjeve
shtrydhem
shpërthej në krua
buzëve tua
(21 dhjetor 2010)
BJERI TRUP
ka shumë shtigje
deri tek ajo maje
kahdo që t' i biesh
ecja jote do shihet
nuk ka se si fshihet
mali që patëm
më parë është prerë
tash po digjet
bjeri trup përpjetzës
diku gjunjaz
diku me duar
e di sëpaku
që arrive vetë
kurdo që ta prekësh atë majë
tagër s' i paguan askujt
dhe pusho pastaj
pusho e kënaqu
krejt i qetë
(22 dhjetor 2010)
ORËZEMRA
Orëzemra
në dymbëdhjetë dritare
trokiti
dymbëdhjetë herë
për t'u bërë një me ty
dhe u bë
mes zerosh
u shfaqe Ti
në pikë të natës
përmes puthjesh
ditë e re agoi
(24 dhjetor 2010)
SHPORRE DHIMBJEN
( Mikut tim, Abedin Gashit, që po sfidon një sëmundje të rëndë)
Rrallohet mali n’ Karadak
E tymi fjollë shkon n’ Obiliq
Meraku s’u shkul na ha ngapak
Kësaj bote për atdhe e miq
Ku je fshehur lum miku
Bëhu i gjallë me tëndin zë
Një verë e vjeshtë na iku
E dimri sall borës nuk sjell gjë
Hajde ma dil te ajo kështjellë
Dridhe atë Shtolberg sot e mot
Dhimbjen që po të mbështjellë
Shporre pashë të lumin zot
Se m’ ka marrë malli o burrë
Për ta pirë natën deri n’ mëngjes
Të ’ keqen me mbyllë në kurrë
Peng i fjalës për ty do mbes
Lëshoje atë zë o Gur i Gashit
Dejve t’u le të ndizet ai gjak
Stolise kullën me brirët e dashit
Midis Kosove a n’ Karadak
(24 dhjetor 2010)
DITA JONË
I morëm mësysh ditës,
pa u parë në katër sy,
tërë natën prej dhimbjes u gri,
me mendjen tek ty,
vrërët agoi e mbuluar mërzi,
vetëm sa nuk është shprazur në shi...
dita jonë përherë merr mësysh ,
nëse mes nesh ka mëdysh !
17 Nëntor 2010
VJEN...
ai moment
bëhet monument
aty ku zemra lumnon
dashuri e paqtë
zë vend
një ëndërr të re
end
e dashur
falja pritjes
një biletë pa kthim
e kthehu tek unë
puthjes që shenjtëron
t' ia shkruajmë një urim
(20 Nëntor 2010)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen