 |
| Zeqir Krasniqi |
ÇELTINË
Leri ëndërrat
E kanë shtekun hapur
Eja të bëjmë gjumin së bashku
Mos të zgjohemi me shekuj
Nuk na duan për së gjalli
Le të përflitët për ne
Për Atllantidën në dorë zoti
Nuk di nata për ditën
Më sa dita për vërbërinë
Ndaj nuk tregohen ëndërrat e pasditës
As vendkafshimi i morrit
Faqja e Zezë nuk rri gjithmonë - nën hije lisi
Çeltinë
Çili sytë ngjyrë lajthije
Së nga erërat e lehta
Gjethet bëhen lule - i thonë
Stinë e vjeshtesë së vonë
Prishtinë, Nëntor 2019
E HËNË ISHTE
Në ditën e parë
Zbriti nga mitet Shëmunigazia
Grunajave kalëronte lazdrimi
Vite më parë na që krimbur kripa
Në ditën e dytë
Nuk mbahet mend ç'furtunë
Zor për Lisin
Pastaj vërshuan përrenjtë
As zanat s'u dukën këtej pari
Amforat mbase i ikën helmimit
Në ditën e tretë
Mbaj mend të këtë pasur vesë
Diellit i rrodhi gjak nën vetulla
Në ditën e katërtë
Erdhi fjala e nusës erëpishe
Batare krismash vranë këngën
Dukagjini sogjetonte yjet e therur
Në telatinë veshur nata bënte roje
Në ditën e pestë
Patkoj në derën time pa numër
Rrugë pa emër
Shëmunigazia kosiste lule
Mespërmes Fushës së Paqes
Në ditën e gjashtë
Asnjë thërmi buke në magjen tonë
Mblodha ç'gjeta kantonjerëve të qytetit
Gjithnjë mendoja - ka Prishtina
Një litër qumësht për fëmijët gushëtharë
Në ditën e shtatë
I thash bilbilit - lum ti për këngën
Mjerë unë që s'ti kuptoj dhembjet
Prishtinë, 2017
E KAM GJETUR EMRIN TIM
E kam gjetur emrin tim
Mbi faqen e shkrumbsur të atdheut
Burim i bukurisë
Në kafshatën e përbuzur
Lot i shtrydhur deri në amshim
Emrin tim e kam gjetur
Mbi librin e grisur të lirisë
S'e kam ditur këtë
Ja kam puthur faqet
Edhe kur qaja
Për jetë të jetës më ka mundur
Dashuria e tij
Prishtinë, 1993
MËRGIMTARËT
Si dallëndyshët shkojnë, vijnë
Vijnë
Aty ku s'pari mbollën dashurinë
Si lejlekët vijnë, shkojnë
Shkojnë
Aty ku s'pari dashurojnë
Mërgimtarët për Zotin
Eliksir kanë lotin
O Zot, o i lumi Zot!
Sot e mot
Në atdhe gjak, në mërgim lot
Ç'dhembje në mu, për ne
Në mërgim jetë, vorr në atdhe
Prishtinë, 2017
LOJË NË PLOJË
Matanë perdes prej mëndafshi
Një dorë e maskuar
Me shpatë doli jashtë vetes
Zogjtë kafshohen në fluturim
Asgjë tjetër nuk merrte frymë
Fati të hedh fati të ha
Lojë në plojë
Kaherë rri aty mes lulesh
Diçka pamëshirë shtrëngon
Dallëndyshet kur larg ikin
Shijojnë aromën e fushave
Dhe kafshimin e gjarprit
Prishtinë, 1993
DHEMBJE NË IKJE
Sa herë ikën dhembja
E kam pagëzuar heshtjen
Me drojë rrëmbeja udhët
Ç'vrapim i çmendur
Për në Evropën e lodhur
Nuk i marr me hov motet
Të ha bukën pogaçe të lë gruan
Fëmijët pikëllohen pas gjumit
Buzëqeshja m'është ngrirë
Dhe në portë rri si i dehur
Tërë jetën time të rëndë
Në fund zor se më kuptojnë
Edhe kur takohemi sërish në atdhe
Prishtinë, 1993
KUR FLASIN ESHTRAT
Prapë kthehem në ty
Urëzall
Urëgur
Po heshta unë flasin eshtrat
Urë mbi mur
Tambël i Shqipës gjakvalë
Kthehem te ti
Ç'plagë në dheun tënd
Urëgjak
Urëndarje
Tre mijë vjet në murim
Prishtinë, 1992
ARBERI
Arbëri moj
A të qajë a të vajtojë
Gugashe - fytin lidhur me tojë
Që kur zbriti Smira në tokë
Dy të pa shpirt bëjnë - një pa kokë
Më e mirë është Natë e Varrit
Se dënesjët e Qyqarit
Eu Arbëri
Sa keq të rri
Pështjellaku trupit lidhur
Ai Pështjellci i Zi
Dil nga Kullë e Ngujimit
Unë Vëllai HASEM
Martoj djalin, eja në dasëm
Prishtinë, Korrik 2018
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen