Musa Dushica |
KËNGË E VAJ PËR NËNËN
Më lër të fshij sot djersën tënde të ballit,
Dhe lotin tënd të ngrohtë, që të pikon në sy...
O nëna ime e lodhur, e dhimbjes dhe hallit..!
Me sa fuqi që kam, dua t’përqafoj...
t’pëqafoj unë ty !!
Po, po të fshij lotin...lotin tënd të ngrirë !
Të freskoj dhe ballin...ballin rrudha shumë...
Vuajtja të la gjurmë, se s’pate një ditë të mirë...
Sot u sëmure rëndë, nga dhimbja s’bënë dot gjumë !!
Të fshij lotin nënë dhe ta pi atë lot...
Të ndihmoj të ngrihesh, të shohësh
pak rrotull...
Tërë këta djemë e vajza që t’kanë ardhur sot,
Për t’i shëruar plagët e ulur me ty, në sofër !
Duke shkruar fjalët, nënë, zemra më dhembë për ty !
Ti je nëna ime, unë jam biri yt,
Në të mira e të liga, jemi bashk të dy
Kemi veç një nënë, s’kemi një të dytë !
O e dashur dhe e shtrenjtë,Shqipëri o nënë !
O burrëreshë e vuajtur, e djegur,e pjekur...
Asnjëherë ti vetëm jo, nuk na ke lënë
Për ty derdhim lotë, por zemrën kemi hekur !
28 nëntor 2019
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen