 |
| Rakela Zoga |
Renkojnë dallgët, vjeshta qanë!
Gjithmonë të kam dashur e do të dua,
ty stinë dashurie,
E zverdhur parqeve, zemrave, mendimeve..
E plakur asnjëherë..
Të gjuajti qëlli me gurë, në Atdheun tim..
U rrezove, nëpër dhimbje rrugesh,
E perqafove lotë trishtim..
Njerëz të ndere mbi gjethe?..
Apo të gjallë të ç'veshur të rrëzuar mbi ty?. ..
Tërmet, vjeshtë tërmet..
Mbi kryet e popullit tim..
A do mundesh dot, ti mbash plagët në shpinë?..
Nëntori i ftohtë, me shi vjeshte lote..
Dallgët e Durrësit bregut renkojnë..
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen