 |
| Arif Molliqi |
TËRMETI
thellë u kollit toka
duke i përtyp vdekjet
nga kavermat lëshoj dhimbje
pas një copë herë
para diellit të vonuar
të gjallë dhe të vdekur heshten
shtëpitë shumëkatëshe
ulërinin
të zëna ngushtë nga tërmeti
Sa qava
kur nata e zeze i trazonte njerëzit
nëpër fole
në dhomat e plasaritura
tërmeti gëlltiti buzëqeshjen fëmijve
ua vodhi gjumin
ëndrrat
lojrat..,
nuk i dëgjonin as ninulat e nënës...
gërhamat e vdekjes
i mashtronin
(26.11.2019)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen