Freitag, 29. November 2019

Nikollë Loka: FLAKA E SHPIRTIT

Nikollë Loka

Flaka e shpirtit

Një re e zezë
ik prej perëndimit të diellit,
rritet perëndimi
në qiellin pakufi.
Nën këtë qiell vjeshtak
në prag të dimrit,
pritëm një shqipe të vijë.

Për pesëqind vjet
shpresa
na u kthye në gurë,
në gurin
që na rëndonte në votër.
Prushi i skuqur
u bë flamur
dhe flaka
shqipe me flatra.

U ngjit ajo flakë
në qiell me vetëtimat,
pastaj ra në tokë si rrufe.
Ndër beteja,
ku jetën e dhanë trimat,
shqipet i ngritën foletë.

Sa shumë rrufe
ranë mbi gurin e votrës,
po zjarri s’u shua kurrë.
E flaka e shpirtit
udhëtoi drejt Vlorës,
që të valonte madhërisht
në flamur.

Flakë e shpirtit
na u bënë
shqipet ndër male.
Në prush na u kthye mishi
dhe gjaku.
Nuk vdes Atdheu!
Nuk vritet guri!
Nuk shembet mali!

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen