 |
Valentina Mrijaj |
GJER NË PATURPËSI
Hej
Preke dashurinë time
Të kuqe
Ndjeje deri në palcë
Shpirt
Lumturinë e kohës dhe
Të moshës
Lagu gjer në paturpësi
Jo mos më kurse
As fustanin e veshur per ty
As parfumin e vënë për ty
Lëpije deri në zhdukje
E lerma një gjurmë
Në fyt
Një gjurmë
Sa të ujëzohet qafë e stoli
Merrmë në dalldi
Sa jam xheloze
Merrmë
Të bëhemi një dredhëz ujsore
SI AI
Sa shumë e deshën atë
Sytë
Dorën me gishtat e hollë
Trupin
Shpirtin
Ah dhe këpucët i’a lakmuan
O sa shumë e adhuruan
Por ajo e deshi fshehurazi
Vetëm atë
Që i shtonte të rrahurat
Në pulsin e zemrës së saj
Ishte Ai
Dhe vëtëm ai
Njëra nga tre pikat
Njëra nga tre dëshirat
Për jetën e gjatë
Sepse nuk mbështetej
Aq bukur skaj banakut
Askush si ai
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen