![]() |
| Ajet Shala |
SHANDANËT E DHIMBJES
Si një kalorës i vonuar erdha mbi kalin e çalë
Ishe hapi i dhimbjes së bardhë në hullitë e ferrit të egër
S’i ndihej tringëllima para portës së kalasë
Vetëtimat e ndjenjës shkrepën fotografi në zemër.
Yllnajave në veshët e shurdhër kaherë ju pëshpërtita
U tretën ëndrrat e bardha në qiellin e trishtë
Pa u zgjatur duart e lamtumirës kur niste dita
Nën qerpikët e dhimbjes u fikën shandanët e dashurisë.
Dora më dridhej tek kërkoja dritën në udhë.
Kur dhe dielli ishte fshehur pas reve të zeza sterrane
O jetë shandanin e dashurisë mos ma fik kurrë
Bëmë njeriun që betohet për fjalën mentare.
08. 12. 2019

Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen