Thomaidha Tanuçi: PËSHPËRITJET E NATËS

Thomaidha Tanuçi

PËSHPËRITJET E NATËS

1. 

Natë,
kështjella hesht,
rreth e qark saj,
bedenat mbuluar
nga shermasheku,
ndanë mureve
rritur fier-bari harresës;
rojet fantazmë
kërkojnë krevate guri
për të fjetur...

2. 

Në fushën me borë,
korbat duken njëlloj
si pëllumbat.

3. 

Zëri i braktisur vajton pabesinë,
vetmi në sallën plot njerëz.

4. 

Shpirti nuk humbet,
dëlirësia nuk flet,
me bujari ndajnë copash
veten e vet.

5. 

Perde të rënda,
zogj në degë,
pluhur dora që i endi.

7. 

Buzët derdhin buzëqeshje...
ti do vetëm një puthje
që ta ndiesh se jeton.

8. 

Nuk mund të ta them
atë që nuk ndien;
dhemb më bukur
dhembja vetëm.

9. 

Kurbatka
më sheh dorën
si gjethe;
fati im i murmë
pikëllim vjeshte.

10. 

Trupmbuluar;
errësirën ndriçojnë
dy sy të bukur.

11. 

Xhaketa pas derës
në dhomë,
mjegull vjeshte.

12. 

Në perëndim, dielli
sheh hënën që lind;
askush nuk do të vdesë.