Pal Ndrecaj: KANGË KRISHTLINDJESH

Pal Ndrecaj

KANGË KRISHTLINDJESH

Baba na blinte rrobat ma të mira
nana bante ushqimin plot shije
prifti na fliste dicka për shpëtimin
ndonëse tash thur me tjera fije
simbolit të Krishtlindjes ia dua kuptimin

Shpirt i njerëzimit ngecur n’atë dakik:
gozhdë e çekiç rrahin në duet
mbi kokë t’çdo dashnie vringëllin nji kamxhik
secili gozhdon Shpëtimtarin e vet

Çdo ditë emigrime nga ishull i urtisë
plot kurthe e prita hapit për së mbari
dehje e qejf n’gjakun e zilisë
i duhet thash i duhet botës Shpëtimtari

Vrasës e të vramë n’ballë t’çdo historie
përmbytje t’pamëshira n’ato orë t’pamendshme
mjeshtrit ma me emën s’mbarojnë dot anije
që shpëton shpirtin
nga përmbytje e brendshme

Unë e shikova sot Shpëtimtarin n’sy
për pak venë t’shndërrueme më kishte marrë etja
tanë gaz m’përshëndeti: Paqja me ty
mua tha m’gjen përherë ke vetja

Sonte Shpëtimtarin tim dua me e ftu’
me i thanë vec lindu se të rris unë
s’la kan’ me t’vra as me t’kryqëzu
bashkë do të pagëzohemi në të njejtin lumë

Edhe pse tash rroba blej qoftë për një shëtitje
e secilit shkak ia lyp arsyetimin
për nji çështje i shtroj 100 pyetje
simbolit të Krishtlindjes ia dua kuptimin