Bujar Salihu |
EJA TË PAJTOHEMI
Ti mban në krahë një armë të vjetër e të përçudshme
Ndoshta të nxjerrur nga bebëzat e Kalit të Trojës
Unë nuk mbaj mend emrin e as fytyrën tënde
Veç në heshtje shohë shfaqjen tënde çoroditëse
Nëse këti tregimi i janë grisur disa faqe
Ato assesi nuk mund të jenë faqet e fundit
Ti mund të refuzosh çfarëdo hetimi
Por t’a mbash peng të vërteten, nuk mundesh
Edhe pas shumë leximesh e rileximesh, nuk e mora vesh
Si ke mundur t’ia nxjerrësh gjuhën qenit
Nëse duhet që patjetër të pajtohemi për një gjë
Atëherë, eja të pajtohemi se ne për asgjë nuk pajtohemi
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen