Xhevat Latifi |
TË LAMË TË VETUM AGRON TUFA
Ai po del nga poezia si nji kalorës i vonshum
Gjama asht ofshama e nji pushkatimi pa gjyq pa shej pa dokë
gjamë janë pikat e kuqe të gjakut
në nji shami të zezë
Nji yll pesëcepësh ngulet në mish
Bahem me i thanë prit
e nuk mujë
bahem me i thanë hec
e prapë nuk mujë
I tham:
pse ata nuk e vnunë dorën n’zemër
pse nuk pati shtpi Zoti me rr’fye krimin
Euuu Agron, po tutem për ty
t’ lamë të vetum
ashtu qysh e lamë Musine Kokalarin
Marie Tucin
në thes me nji mace t’egër t’Karpateve me ja shkye mishtë
Ngrih krye lum miku, e ban gjumë kingji
me andrra të bardha
se ti nuk tutesh qi mujnë me na pre n’besë
Masanej le t’bjen heshtja,
mizanskenës me plasmas le t’i hjeket perdja
e drita
Sokrat i pshtjellun n’korba
qe helmi,
me fund pije ankthin e gotës
e përplase si Bekim Fehmiu
Në eshalonët e Tivarit mbeten në det Plisbardhët
e tash fluturojnë si zogj
Re të kuqe e mlojnë atdheun
e shiu..
shiu i zi shtatë ditë e shtatë net pa u nalë
Pemë të thyeme gravohen neper buzë t’grave
dhamë, ah dhamtë të shtanguem
"Rrnoftë Shqipnia", rrnofsh ti Agron
mos thuej qi je vetum..
sonte kajti edhe Azem Shkreli
për ty e për Arbnrinë
... dilli athue do t’na ngrohë ma
( 13 prill 2019 )
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen